در حال بارگذاری ...
گزارشی از کارگاه فرایند خلاق با مواد بازیافتی با تدریس جانی آلن

فردا شروعی دیگر است

تهران آذرماه تب وتاب بچه های تئاتر و هیجان ازاینکه آیا امسال میتوانند سفیر تئاتر استانشان در سی و هفتمین جشنواره بین المللی فجر باشند یا نه من را برآن داشت تا با رسالت خبرنگاری و مشاهده دنیای زیبای ارتباطات با شرکت کننده های تئاتر حاضر درکارگاه جانی آلن استرالیایی گپ وگفتی پیرامون کیفیت کارگاه داشته باشم.

سید رضا رفیعی؛ در ابتدا باید بگویم آلن پیر و دل جوان را خیلی جویا و درحال فکرکردن و اندیشه در خلق یک ایده‌های نو یافتم، او از ابزاری که ما ایرانی ها دور میریزیم وتوجه ی به حفظ طبیعت و روح وروان اطرافیانمان نداریم، سازه‌هایی قابل استفاده و زیبا تولید می‌کرد. آلن خیلی دوستداشتنی وخلاق بود وکارگاهش بسیار پویا و سرشار از اندیشه های نو، او تلاش در بارور کردن ایده‌هایی داشت که ترس از باور و نگاه‌های غیرکارشناسانه اطرافیان مانع نوگرایی آنها شده است. اینکار گاه چراغی خاموش و سرشار از ترس را روشن کرد و ما فهمیدیم می‌توانیم با زباله دنیایی بسازیم که هیچ وقت بهش فکر نکرده بودیم و  چه زیباست خلق دنیایی که ماآنرا دورریخته‌ایم، صحبت‌های اهالی تئاتر ایران شرکت کننده در کارگاه جانی آلن را بخوانید:

رضا گشتاسب نویسنده نمایش «یک هفته راه رفتن در بهشت» از شیراز:

کارگاه جانی آلن را به عنوان مشاهده گر انتخاب کردم. تمرینگر بودن در کاری که تخصص فنی نیاز دارد و کار عملی با ابزار است برای من کمی دشوار است. اما اینکار گاهی که نکته‌ی مهم برایم نداشت. عادت کردن به داشته ها هنرمند رابه سمت تولیدِ ازسر عادت و تکرار سَوق می‌دهد واین اتفاق از ناآگاهیِ هنرمند نشأت می‌گیرد و این ناآگاهی با بی توجهی به وضعیت موجود در نهایت تولیدی ملال آور در پی خواهد داشت. کارگاه آلن شبکه ای دیگر از فعالیتهای ممکنِ در جریان را به ما یادآوری میکند که با فکر کردن به آن میتوان راه‌های دیگر نرفته خلاقیت را باز شناخت و مثل خود اینکار گاه بازیافتشان کرد. بازیافتی که نه تنها در ابزار و اشیا صورت میگیرد، بلکه درجریانات ذهنی و خلاقیت نیز میتوان بازشناخت شان و رویآن تمرکز کرد و دست به تولید تازه زد.

امیرحسین آژیرارشد نویسنده وکارگردان «خام به صورت قرمز» ازمشهد:

کارگاه جانی آلن کارگاه فرایند خلاق صحنه است وخواستم ببینم چطور می‌شود ما از یک ایده به یک اجرا برسیم که آیا امکانش هست اتفاق بیافتد و یا بر عکس ....

شهرام پورعسکر کارگردان نمایش «خدمتکار» از آبادان:

تصور من از این کارگاه پیش از آمدنم این بود که در مورد طراحی صحنه تئاتر قرار است آموزش ببینیم و هم اندیشی کنیم . اما چیزی که تا این روز از کارگاه باهاش روبرو هستیم ساخت یک سری حجم های هندسی است که اتفاقا برای ساخت چنین حجم هایی به زمان بیشتری برای آموزش نیاز است به طور مثال ساخت حجم های متناسب با زلزله و ارتباط با تئاتر برای ما مشخص نیست هر چند با تمام این صحبت ها این کارگاه را مفید می دانم به این لحاظ که من به‌عنوان کارگردان و طراح صحنه با حجم ها و سازه مختلف که می توانند روی صحنه اتفاق بیافتند آشنا شدم.

علی کاظمی وند کارگردان نمایش«پرسه های موازی»از آذربایجان شرقی:

به نظر من کارگاه باید خیلی تخصصی تر از این باشد ولی الان تعدادی طرح و ایده خام است که در مرحله اولیه و اولین بودن قابل لمس هستند. اگر در این حد که این اتفاق را یک رویداد خوب ببینیم، میشود قبول کردو هر چیزی به اسم هنر مفید است و استفاده ممکن.

احمد رجب پور  رئیس انجمن هنرهای نمایشی آذربایجان شرقی:

فکر می کردم طراحی صحنه یاد می گیرم که به درد صحنه تئاتر بخورد؛ اما چیزی که دیدم اینطور نیست. جانی آلن باتوجه به اینکه در هندوستان کار می کند و از مواد ضایعاتی زندگی می‌سازد و بیشتر دوست دارد اشکال هندسی بسازد و نتوانست درست به ما منتقل کند که چه یاد بگیریم که چرا که هندسه یادگیری اش راحت نیست.

سیامک مجیدی دستیار فنی طراحی صحنه :

از لحاظ برگرداندن انسان به ذات درونی و طبیعی و مواد اولیه خویش و نابود کردن طبیعت به دست خود و همچنین آشنایی با سازه های سه بعدی و افزایش خلاقیت بی نظیر بود.

امیر قاسمی کارگردان نمایش «کرگدن صورتی با گلهای ریز قرمز» از اصفهان:

دنیای طراحی صحنه و استفاده از وسایل آنچنان و خلق کردن آکسسوارهای پر زرق و برق می‌تواند کار هر کسی باشد. امّا این روزها همه آن کسانیکه در تئاتر تجربه کار کردن دارند می‌دانند که استفاده از وسایل آماده بسیار راحت و هزینه بر است. کارگردانان و تولیدکنندگان تئاتر دنبال جرقه خلاقیتی هستیم که بتوانیم با ناچیز کاخ بسازیم و به راحتی جمعش کنیم و جایی دیگه پهنش کنیم.

از شما چه پنهان کارگاه چهار روزه جانی آلن استرالیایی ما را امیدوار به دیدن آن جرقه کرد. به دور از احساس فقط کافی است چشمهایت را بدوزی به دستان پیر و چروک او که .... مبانی اصلی طراحی روی تخته سیاه می کشد و با همان دستان فرفوت و جان ِ ناکاملش با تمام وسایل به‌دردنخور سازه های رویایی که ایده اش در پشت طبیعت پنهان شده که قابل کنکاش است. این دوره برای کسی کارش کلنجار رفتن با چوب طبیعی است. بسیار لذت بخش است.

شوکا کریمی دانش آموخته تئاتر :

بزرگترین نکته ای که در این کارگاه به چشم می خورد، ایجاد آزادی عمل برای شرکت کنندگان و ایجاد شرایطی برای تربیت شخصی در جهت داشتن نظم شخصی است. از انتخاب عمل شرکت کنندگان برای کار کردن، استراحت کردن، استفاده از هر ابزاری که می خواهند و پیدا کردن مسیر کار تیمی خود آن ها را تشویق به برقراری نظم و دیسیپلین شخصی می کند.

آزادی عملی که در پی تمرکز و عمل خلاقه جمعی در ابتدای کارگاه می آید.

پس طبق قانونی ناگفته و نانوشته، در شروع هر جلسه،همه اعضاء به جای اینکه مدام توسط معلم یا کارگردان هدایت و محدود شوندبه یکدیگر و به خودشان تعهد همکاری مفید و پربازده و دوستانه می‌دهند.

رامتین بالف نویسنده و کارگردان نمایش «بازگشت تارزان» از بوشهر:

عشق و علاقه من به طراحی صحنه مهم ترین عامل این انتخاب بود ضمن اینکه افتخار حضور در کلاس جانی آلن هر چند کوتاه، باعث خوشبختی و پیشبرد فکری من در این زمینه بود.

بسیار جدّی و عالی و پر از خلاقیت، امیدوارم اینگونه کارگاه‌ها در طول سال و با حضور اساتید برجسته جهان همواره برقرار باشد.

امید شرکت نویسنده و کارگردان نمایش «زندگی به وقت برنگشتن» از خراسان جنوبی:

از آنجایی کهدر شهر ما به صورت کلی خود کارگردان  باید کلیه کارها را انجام دهد و تکنیسینی برای ساخت دکور وجود ندارد. فکر کردم این کارگاه بتواند به خلاقیت و اتفاق هایی که در صحنه می افتد کمک کند که طراحی بهتر و خلاقانه تری داشته باشیم با وسایل ارزانتر و صرف هزینه کمتر. کارگاه جانی آلن جالب و خوب و سرشار از اتفاق های خوب بود و از همه مهم‌تر در این کارگاه آموختم کار گروهی همیشه بهتر جواب داده تا کار انفرادی و بهترین اتفاق این کارگاه این است که کار گروهی کردن را آموختیم.

محمدرضا حیدری کارگردان نمایش «همه چیز می گذرد تو نمی‌گذری»:

این کارگاه باتوجه به عملی بودن و کار با ابزار نیاز به زمان بیشتری داشت، اما در همین زمان هم بسیار تجربه جالب و قابل توجهی برای من بود.

آرش منصوری نویسنده و کارگردان نمایش «پرسه های موازی» از کرمانشاه:

کارگاه بود، کلاس نبود. بیش از آنچه استاد به ما آموزش بدهد به ما فرصت داد تا جسور بشم و حداقل در مورد خودم این را می‌توانم بگویم که تجربیاتی که سال‌ها با ترس و لرز انجام می دادم الان دیگه با جرأت انجام می‌دهم. به نظر من در شرایط اقتصادی فعلی این رویکرد یعنی بازیافت ضایعات و تبدیل آن به دکور می تواند  به اهالی هنر بسیار کمک کند.دست به تجربیات زیادی زدیم و از همه مهم‌تر یاد گرفتیم که مغرور نباشیم.با دیدن خود جانی آلن و امید کسانیکه می‌توانستند در بهترین دانشگاه‌های دنیا کرسی داشته باشند. اما در روستایی دورافتاده در هندوستان خودشان را جزئی از طبیعت کردند. زمین نیاز دارد به انسانهایی که برخلاف قوانین دست و پا گیر فعلی خیزش داشته باشند و به انسان‌هایی که ترجیحات زندگی در یک جنگل در بهترین مکان های لوکس دنیا را به مردم معرفی کند.

فرزاد زیدی نژاد رئیس انجمن هنرهای نمایشی لرستان

من بعنوان مربی در کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان کار می کنم و در کانون پرورش فکری کارکردی داریم به نام دور ریختنی ها، در این فعالیتی که با بچه ها انجام می دهیم... میخواهم با دور ریختنی ها مثل درب نوشابه، شامپو، کاغذ پاره و... چیزی می سازیم از عروسک گرفته تا سایر ابزار مورد علاقه کودکان ... که بتوانیم نمایشگاه تولیدات ضایعاتی ساخته ی کودکان را برپا کنیم. با توجه به اینکه از مهمترین کار ما تولید نمایش عروسکی است و از همین دور ریختنی ها برای ساخت و ساز عروسک و دکور استفاده می کنیم.رشته ی تحصیلی من گرافیک است و مرتبط با همین موضوع کارگاه. از آن جایی که دیدم یکی از کارگاه‌های پیشنهادی در ارتباط با این موضوع هست ترغیب شدم در این کارگاه ثبت نام کنم و ادامه ی همان کار را در ابعاد گسترده تر و در واقع هدفمندتر دنبال کنم.

عبدالرسول اونق کارگردان نمایش «مِرجِن» از استان گلستان- بندر ترکمن

دوره های بازیگری و کارگردانی از گذرانده‌ام و گفتم نگاهی متفاوت از دوره های گذشته را انتخاب کنم. چون فنی کار هستم و علاقمند به همکاری هندسی و فنی هستم راغب شدم این کارگاه را انتخاب کنم. عالی، نو، پر از انگیزه و ایده. مثل این که هر لحظه یک چیز جدید کشف شود و خودش سر نخ یک کلاف بزرگ و یک اتفاق باشد.گستردگی جانی آلن ما را به سمت نگاه های فرارتر از کارمان برد که در عرصه بین الملل بسنجیم و به ما یاد داد  معماری ایرانی ساده و زیبا و روان است و ما از کنارش رد شدیم. به ما یاد داد معماری ایرانی یکی از نوترین ایده هایی است که می تواند به عنوان دستمایه‌ی  مهمی برای تولیدات ما باشد.در واقع جانی آلن شوک مهمی به ما وارد کرد و آن این که می شود با ابتدایی ترین ابزار به بهترین تولید رسید.

 

امیر صاحب جلال رییس انجمن هنرهای نمایشی یزد:

با توجه علاقمندی من به کار فنی کارگاه آلن را انتخاب کردم که بتوانم ضایعات دورریز در مرحله اول دکور نمایش بسازیم و در زندگی‌مان استفاده‌های دیگری را.

صادق نصیری کارگردان نمایش «زدگی» از یزد

فارغ التحصیل رشته طراحی صحنه هستم و این سئوال برام پیش آمد که چطور می‌شود از وسایل دورریز به یک طراحی صحنه رسید.طراحی صحنه یکی از عناصر هزینه بَر است در اجرای نمایش و به این فکر افتادم که چه کنم تا هزینه ها را کم کنم.اتفاق جالب این کارگاه این بود که در نبود امکانات توانستیم از وسایل دورریز یا ضایعاتی یکدکور خوب بسازیم.

ثارالله آذریتون فارغ التحصیل تئاتر عروسکی رئیس انجمن هنرهای نمایشی کهگیلویه

کارگاه جانی آلن کارگاهی است که به شدت موردنیاز تمامی هنرمندان و انسان های عادی جامعه می باشد، استفاده خلاقانه از مواد دورریز«زباله ها» در طراحی صحنه تا حد زیادی از هزینه های ما در کارهای هنری و تزیینی می‌کاهد و همچنین موجب حفظ زیست بوم می شود.جانی آلن حس همکاری و قدرت ریسک پذیری و کار گروهی را در ما ایجاد کرد.

امید هاشمی دستیار جانی آلن

برای حضور در کارگاه طراحی صحنه با استفاده از مواد بازیافتنی، ابتدا مواد ضایعاتی در اطراف تهران را پیدا کردیم. مواد را آوردیم و با آن ها فرم ساختیم و معرفی کردیم و شناختیم و مثل بچه ها بازی کردیم.

روز دوم خواستیم قابلیت هندسی را بشناسیم و بگوییم چگونه می شود از ظایعات استفاده کرد و دوباره تولید کنیم و سریع بتوانیم به حالت اول برگردانیم. سازه هایی را ساختیم که بشود زیر آن اسکان داشته باشیم به خصوص در زمان زلزله نسبت به تعادل، استحکام سازه ها ....

امروزه کلی تر به فضا نگاه می کنیم. فضا را در یک کل بگذاریم و فضا سازی بکنیم. گره هایی را یاد بگیریم برای ساخت و ساز. 

سازه ها از کجا می آید، همگی از نقوش اسلامی مثل گنبدهای مساجد یزد و اصفهان کلیدی هست برای ساخت سازه های سه بعدی یاد بدیم که چطور از فرم های طبیعت استفاده می کنیم.

یاشار منوچهری کارگردان نمایش «جایی که پیاده رو تموم میشه» از پارس آباد اردبیل

غالبا نمایش هایی را که کارگردانی می‌کنم؛ طراحی صحنه را خودم کار می کنم. در این کارگاه باتوجه به نظم خاص آموختم از وسایلی که فکرش را نمی کردم روزی بشود در کنار هم بهش نظم داده تا بتوانیم یه چیزی درست کرد. جالب ترین نکته این کارگاه این است که فردا شروعی دیگر است.

محمود رضا رحیمی مدیر کارگاه‌های آموزشی و دبیر علمی همایش استان‌ها

تئاتر هنری است مردم نهاد و مردم بر پایه زندگی اجتماعی خود باب مشارکت را از اهم سرفصل‌های زندگی خود قرار می دهند. در جامعه شناسی دانش متعلق به گذشته است و عمل متعلق به حال و تخیل متعلق به فرداست. عمل صحنه ای از آن جهت که از عمل در زندگی فشرده تر است، علیرغم دربرگرفتن حال و اکنون در ساخت و پرداخت خود همراه در مسیر آینده است. اختراع فن تخیل است، و کارگاه آلن کارگاه اختراع است. اختراع از اکتشاف آغاز می شود. آلن معتقد است ما یک بار جهان برهم ریخته پیرامون را از حالت ارگانیگ بیرون آوردیم و فن اختراع اکنون باید به ارتقا دادن زباله هایی بیانجامد که بیشترین قصور ما در آشفته تر کردن جهان است. آلن همه چیز را در هم ادغام می کند، در هم می آمیزد، به هم ربط می دهد و در کنار هم می‌گذارد تا به مفاهیم تازه ای دست پیدا کند. آلن انسانی است که معتقد است مسولیت اصلی او نظم بخشی به جهان پیرامون است، جهانی که انسان از حالت ارگانیک بیرونش آورده است. در زندگی آلن زباله وجود ندارد اگر انسان زباله را نسازد.




نظرات کاربران