نمایش من باید دیده و فهمیده شود

به گزارش تئاتر کهگیلویه و بویراحمد و به نقل از دبیرخانه سی و یکمین جشنواره تئاتر کهگیلویه و بویراحمد مهرداد علیپور کارگردان نمایش صدمین سالگرد فتح گریه در گفتگویی شرکت کرد که به شرح زیر است؛

کمی از مهرداد علیپور بگویید؟

فعالیت هنری خود را از سال ۷۲ در نمایش توکای در قفس به کارگردانی محمدعلی پیرسبزی مدیرکل کنونی فرهنگ و ارشاد اسلامی استان شروع کردم اما فعالیت کارگردانی را از سال ۹۴ با نمایش ده هزار و یک شب شروع کردم که این نمایش به جشنواره تئاتر فجر نیز راه یافت، سال ۹۵ نمایش صدایت آرام در باد که نتوانست به فجر راه پیدا کند، سال ۹۶نمایش سرگذشت چند غریق به استشهاد دار و درخت که به دو بخش فجر راه پیدا کرد، سال گذشته بازیگر نمایشی به کارگردانی صابر محمدی بودم که صابر محمدی نویسنده آثاری بوده که تاکنون کارگردانی کرده ام و امسال هم با اثری دیگر از صابر محمدی با نام صدمین سالگرد فتح گریه در این جشنواره حضور پیدا کردم.

وضعیت اجراهای شما چگونه بوده است؟

در یاسوج ۵ اجرا، دهدشت ۲ اجرا و اجراهای بازبینی گچساران که البته اجراهای عمومی گچساران باقی مانده که طی هفته های آینده این نمایش را برای همشهریان گچسارانی به روی صحنه خواهیم برد

کیفیت و سطح جشنواره امسال را چگونه ارزیابی می کنید؟

امسال استقبال خوبی بوده است، به گونه ای که از استان بیش از ۴۰ اثر وارد جشنواره می شود و این یعنی پتانسیل بالای استان که چند ده کارگردان و بازیگر را به روی صحنه می برد و قطعا این نقطه امید پربار بودن تئاتر استان است و از این تعداد این ۶ اثر به این جشنواره راه پیدا کرده اند که به نقل و قول از داوران به گونه ای هستند که در اجرا از هم پیشی میگیرند و امسال نوع برخورد هم حرفه ای است، از سایت خرید بلیط صورت می گیرد و آثار در سایت ایران تئاتر به نمایش در می آیند و نکته بسیار خوب این دوره نزدیکی سالن های نمایش به همدیگر که مجموعا فاصله ای پنج تا شش پله ای با هم دارند و این صمیمیت ها و دوستی ها را بیشتر می کند و انتظاری که از جشنواره داشتم کمتر از این هم نبود چرا که اکنون سکاندار فرهنگ استان انسانی از جنس فرهنگ و نمایش و هنر است و به تبع روسای ادارات شهرستانی که خود دستی بر آتش هنر و خصوصا هنر تئاتر و موسیقی دارند.

چقدر احتمال دارد که صدمین سالگرد فتح گریه به جشنواره فجر راه پیدا کند؟

امروز یکی از مخاطبانی که خیلی دوستش دارم یعنی خانم سلطان پورنجفیان که هفتاد سال سن دارند وقتی آمدند سر در آغوش من گذاشتند و تا ده دقیقه گریه کردند کار خودم را در اوج جشنواره ها دیدم، اصلا من از فجر جز این چه چیزی می خواهم؟ کار من باید دیده و فهمیده شود.

هر کارگردانی وقتی وارد جشنواره می شود خود را ملزم می کند که بهترین کار را برای پیروز شدن انجام دهد که بنده هم به فراخور کار و به تبع همین گونه هستم اما امروز نتیجه کارم را در نگاه تماشاگر به کار گرفتم که گاهی با کار من که دوست داشتم بخندند خندیدند و وقتی از درد زن لر صحبت کردم اشک ریختند و این آن جوابی است که من می خواهم، تئاتر برای همه است.

دلیل انتخاب این داستان توسط مهرداد علیپور چیست؟

اساس صحبت من این است که گاهی در زندگی زخم هایی است که به آرامی روح را در انزوا می خورد، من با مادری زندگی می کنم و با مادربزرگی زندگی می کنم که این درد را همیشه با خود داشته و دارند، این درد را در زنان گچساران و مناطق دیگر استان و عشیره ای کشور که با آن ها زندگی کرده ام دیده ام و آن نوع نگاه اشتباه به جامعه زنان است و اعتقاد دارم که نوع نگاه من به داستان از زاویه ای دیگر است یعنی از زبان اسب و تفنگ بانوی اصلی داستان و این قصه من را دگرگونه تر می کند و نوع نگاه من نوع نگاهی است که مادرم و مادربزرگم و همه مادران از این دست داشته اند و توانسته اند تاریخ را تغییر دهند و شکل جدید دهند، این اتفاق در دنیا افتاده و شاید در ایران زودتر افتاده ولی ما دیرتر به آن پرداخته ایم.

.