چراغ نمایش در کوچک ترین سالن ها و در بدترین شرایط باید روشن باشد

شمس از جمله هنرمندانی است که در این شرایط سخت بیماری کرونا نگذاشتند چراغ تئاتر خاموش شود. خبرنگار ایران تئاتر در کهکیلویه و بریراحمد به سراغ کورش شمس 50 ساله دانش آموخته هنر رفته تا گپ و گفتی خودمانی با او داشته باشد.

کورش شمس دانش آموخته هنر،  از سال ۶۷ بصورت جدی در شهرستان گچساران و در ادامه در  استان اصفهان مشغول به یادگیری و آموختن هنر نمایش شد . خودش می گوید هنوز هم در حال پیگیری و آموختن این هنر بی بدیل است.کارگردان که در سی و سومین جشنواره تئاتر استان کهگیلویه و بویراحمد هم حضور داشت گفت و گو را با سخن دل آغاز کرد و گفت: به عنوان یک علاقمند قدیمی و همیشگی تئاتر  ، همیشه و همه جا سعی خودم رو کردم و همیشه خواهم کرد تا چراغ نمایش در کوچک ترین سالن های نمایش و در بدترین شرایط، روشن و حرکت فکری و عاشقانه هنر ساری و جاری باشد ، امیدوارم که همه عزیزان در اعتلای هنر پویا و عمیق نمایش در کشور و بخصوص شهرستانها کمک کنند.

برای آغاز گفتگو لطفا از چگونگی ورود خود به عرصه تئاتر بگوئید؟

شروع کار نمایش برای من از دوران دبستان بود و این دلبستگی به صحنه و نمایش هنوز هم به همان شدت و علاقه در من وجود دارد ..

 چه باعث شد یک گروه تئاتر را تشکیل دهید؟

تشکیل گروه کوچه در شهرستان گچساران از سال ۱۳۷۰ آغاز شد و  اصل بر یادگیری و آموزش صحیح نمایش بود ، ما در این گروه بیشتر بدنبال طراحی و اجرای نمایشهایی با نگاه نو و اجراهایی دگرگونه بودیم و این نگاه تازه فکر اولیه ی تشکیل گروه نمایش کوچه در گچساران شد ...

حتما در مسیر کارتان با مشکلاتی مواجه بودید...!؟

بزرگترین مشکل ما در سالهای گذشته اجراهای عمومی و نبود سالن برای تمرین و اجرا بود که با همت دوستان در اداره فرهنگ و ارشاد اسلامی گچساران و انجمن نمایش حل شد ، اما اکنون بیشترین مشکل بر طرف کردن هزینه های اولیه برای به صحنه بردم نمایش است ، که احتمالا با نگاه جدی به اقتصاد نمایش میشود بر این مشکل هم فایق شد و امیدوارم در سالهای آینده با حمایت ارگانهای مربوطه زود تر این مشکل هم بر طرف شود 

تاکنون چه نمایش هایی را کار کرده اید و موفقیت های بدست آمده را بیان کنید؟

من با گروه خودم در گچساران و نیز در استان اصفهان نزدیک به ۳۰ نمایش در ژانرهای مختلف بروی صحنه برده ام که حایز دریافت جوایز و مقامهای زیادی در جشنواره های ملی و محلی بوده اند که گفتن آن در حوصله این نوشتار کوتاه نیست ..

 فکر می کنید گروه چقدر پایدار باشد و ادامه راه را چگونه ارزیابی می کنید؟

پایداری گروه به همدلی دوستان و همراهی همه بستگی دارد ، خدا رو شکر ما هنوز در کنار هم هستیم و سه دهه گروه نمایش کوچه بکار خود ادامه داده است .. امیدوارم باز هم کنار یکدیگر باشیم ...

 معیار شما برای انتخاب یک نمایشنامه چیست؟

معیار اولیه برای من ساختار درست نمایشنامه از نظر درام و جذابیت قصه است ، و بعد موضوع و سوژه نمایشنامه و نزدیک بودنش به موضوعات روز و اتفاقات جامعه امروزی ..

آیا می توان معیاری برای کاگردانان معرفی کرد؟

معیارهای کارگردانی یقینا بعد از داشتن  دانش و تجربه کافی در  هنر نمایش ، توانایی و مدیریت گروهی و خلاقیت در  ساختار و اجرا و شناخت درست از توانمندی‌های موجود در گروه است ...

گاهی می بینیم از یک کارگردان آثار زیادی به روی صحنه می رود و یک کارگردان خیلی کم کارمی کند شما این مسئله را چطور ارزیابی می کنید؟

این مسله بیشتر به خود اشخاص و کارگردانها مربوط میشود ، تنگناهای شخصی و اقتصادی و گاهی حساسیت‌های دوستان کارگردان بخاطر پیدا کردن متن مناسب ، باعث میشه که بعضی از دوستان کارگردان گاها کم کار بشن ..

نظر شما در خصوص وضعیت تئاتر گچساران در مقایسه با شهر های دیگر چیست؟

تئاتر در گچساران بواسطه مدیریت خوب و آینده نگری دوستان در اداره فرهنگ و ارشاد اسلامی خوشبختانه روند رو به رشدی رو طی می‌کند، گروههای متعدد و جوان در حال یادگیری و تجربه و پیگیری برای به صحنه بردن نمایش هستند و با بستر خوبی که بصورت سخت افزاری وجود دارد با مداوم بودن کلاسهای آموزش در رشته های مختلف نمایش، آینده بهتر و روشن تری پیش روی هنر نمایش گچساران خواهد بود.‌

این کار به دنبال ارائه چیست و چه مفهومی را به تماشاگر انتقال می دهد؟

تلاش ما در نمایش "خوابنامه ملیجکان" به صحنه کشیدن لحظات تلخ تاریخی است که بر سرزمین ما بواسطه وجود متملقین و متزوران گذشته است، کسانی که حتی توان دیدن بزرگانی چون امیر کبیر در ایران را نداشته اند و خاک وطن را به خون این بزرگ مردان آغشته کردند ..

وقتی در جشنواره جایزه را دریافت کردید چه احساسی داشتید؟

برای حقیر گرفتن جایزه و عنوان دیگر مسله پیروزی و شکست نیست، من بیشتر بدنبال گفتن حرف های خود به مخاطب و لذت بردن از اجرا برای عموم مردم هستم، گرچه از حسن نظر همه عزیزان به خاطر جوایز سپاسگزار هستم و قدردانی میکنم .

در آخر از همه دوستان گروه نمایش کوچه چه در سالهای پایه گزاری و شکل گیری در گچساران و چه دوستانی که در شاهین شهر اصفهان با من و در کنار من هماکری کردند تا امروز، کمال سپاس و تشکر و قدردانی رو دارم و امیدوارم نمایش "خوابنامه ملیجکان" نماینده شایسته ای برای جامعه هنرمندان تاتر کهگیلویه و بویراحمد باشد.. از همه دوستان در انجمن نمایش استان هم بخاطر زحمات و پیگیریهای خوب شان متشکر و سپاسگزارم.